Αυτή η φωτογραφία αποτυπώνει τον Παρθενώνα , φωτισμένο από τις τροχιές του φεγγαριού για 12 νύχτες – από την Πανσέληνο του Αυγούστου έως την νέα Σελήνη . Επέλεξα ένα μέρος στην Πνύκα με θέα την Ακρόπολη και έστησα το τρίποδό μου έχοντας νοητά σημάδια σε συγκεκριμένα σημεία, έτσι ώστε να έχω ακριβώς το ίδιο κάδρο και τις επόμενες νύχτες. Ξεκίνησα το project καταγραφής των σεληνιακών τροχιών και της μετακίνησής τους με την πανσέληνο της Δευτέρας στις 03/08/2020 . Η ανατολή του φεγγαριού εκείνο το βράδυ ήταν στο Νοτιότερο σημείο του εύρους μέσα στο οποίο κινείται η τροχιά και τα επόμενα βράδια η μετακίνηση θα ήταν όλο και πιο βόρεια. Με το φεγγάρι να αδειάζει και να ανατέλλει βορειότερα, νύχτα με την νύχτα, κατάφερα να αποτυπώσω με επιστημονική ακρίβεια όλες αυτές τις μετακινήσεις της τροχιάς της Σελήνης πάνω στον ουράνιο θόλο. Την 5η και 6η μέρα έβρεχε στην Αττική όλο το απόγευμα. Περίμενα υπομονετικά να καθαρίσει ο ουρανός και κυνηγούσα τα σύννεφα να μην μου κρύψουν την τροχιά του φεγγαριού, έτσι το αποτέλεσμα είναι ένα φεγγάρι να υφαίνεται ανάμεσα στα πνιγηρά σύννεφα πάνω ακριβώς από τον Παρθενώνα.
Η λήψη έγινε με την Canon EOS 550D, τον φακό EF-S 10-22mm στα 22mm διάφραγμα στο f5.6, το ISO στα 800 και την ταχύτητα στο 1/13 sec . Το σύνολο των φωτογραφιών της κάθε βραδιάς ενώθηκε σε μία με το λογισμικό StarStax.
Το σύνολο των φωτογραφιών που χρειάστηκαν για να συνθέσουν αυτήν την φωτογραφία είναι 888.
Την φωτογραφία την ολοκλήρωσα το ξημέρωμα της 15ης Αυγούστου 2020, ξενυχτισμένη, αποκαμωμένη μιας και εργαζόμουν κανονικά όλες αυτές τις μέρες, αλλά ευτυχισμένη που κατάφερα να αποτυπώσω μία τόσο δύσκολη και σπάνια φωτογραφία από την πιο όμορφη γωνιά του πλανήτη.